پزشک شما معمولاً می‌تواند بر اساس پاسخ‌های شما به سؤالات مربوط به علائم، معاینه فیزیکی عمومی و معاینه بینی شما تشخیص دهد. پولیپ ها ممکن است با کمک یک ابزار ساده روشن قابل مشاهده باشند. در ادامه به جراحی پولیپ بینی بیشتر می پردازیم.
آزمایشات تشخیصی
آندوسکوپی بینی یک لوله باریک با یک لنز بزرگ‌نمایی روشن یا دوربین کوچک (آندوسکوپی بینی) به پزشک شما امکان می‌دهد تا معاینه دقیقی را در داخل بینی و سینوس‌های شما انجام دهد.
مطالعات تصویربرداری تصاویر به‌دست‌آمده با توموگرافی کامپیوتری (CT) می‌تواند به پزشک شما کمک کند تا اندازه و محل پولیپ‌ها را در نواحی عمیق‌تر سینوس‌ها مشخص کند و میزان تورم و تحریک (التهاب) را ارزیابی کند.
این مطالعات همچنین ممکن است به پزشک کمک کند تا سایر انسدادهای احتمالی در حفره بینی مانند ناهنجاری های ساختاری یا نوع دیگری از رشد سرطانی یا غیرسرطانی را رد کند.
تست های آلرژی پزشک شما ممکن است آزمایش‌های پوستی را برای تعیین اینکه آیا آلرژی در ایجاد التهاب مزمن نقش دارد یا خیر پیشنهاد کند. با تست پوستی، قطره های کوچکی از عوامل ایجاد کننده آلرژی (آلرژن ها) به پوست ساعد یا قسمت فوقانی کمر شما وارد می شود. سپس پزشک یا پرستار پوست شما را از نظر علائم واکنش های آلرژیک بررسی می کند.
تست های آلرژی پزشک شما ممکن است آزمایش‌های پوستی را برای تعیین اینکه آیا آلرژی در ایجاد التهاب مزمن نقش دارد یا خیر پیشنهاد کند. با تست پوستی، قطره های کوچکی از عوامل ایجاد کننده آلرژی (آلرژن ها) به پوست ساعد یا قسمت فوقانی کمر شما وارد می شود. سپس پزشک یا پرستار پوست شما را از نظر علائم واکنش های آلرژیک بررسی می کند.
اگر آزمایش پوستی قابل انجام نباشد، پزشک ممکن است آزمایش خونی را تجویز کند که آنتی‌بادی‌های خاص به آلرژن‌های مختلف را بررسی می‌کند.
تست فیبروز کیستیک اگر فرزندی دارید که به پولیپ بینی مبتلا شده است، پزشک ممکن است آزمایش فیبروز کیستیک را پیشنهاد دهد، یک بیماری ارثی که بر غدد تولید کننده مخاط، اشک، عرق، بزاق و شیره های گوارشی تأثیر می گذارد.
آزمایش خون، پزشک ممکن است خون شما را برای سطوح پایین ویتامین D که با پولیپ بینی مرتبط است، آزمایش کند.
رفتار صحیح در مواجهه با مشکل پولیپ بینی
سینوزیت مزمن، با یا بدون پولیپ، یک وضعیت چالش برانگیز برای از بین بردن کامل آن است.
شما با تیم پزشکی خود کار خواهید کرد تا برنامه درمانی بلندمدت مناسبی را برای مدیریت علائم و درمان عواملی مانند آلرژی که ممکن است به تورم مزمن (التهاب) کمک کنند، ایجاد کنید.
هدف از درمان پولیپ بینی کاهش اندازه یا از بین بردن آن است. داروها معمولا اولین رویکرد هستند. گاهی اوقات ممکن است جراحی مورد نیاز باشد، اما ممکن است راه حل دائمی نداشته باشد زیرا پولیپ ها تمایل به عود دارند.
داروهای مورد نیاز
درمان پولیپ بینی معمولاً با داروها شروع می شود که می تواند حتی پولیپ های بزرگ را کوچک یا ناپدید کند. درمان های دارویی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
کورتیکواستروئیدهای بینی پزشک شما احتمالاً یک اسپری بینی کورتیکواستروئیدی برای کاهش تورم و تحریک تجویز می کند. این درمان ممکن است پولیپ ها را کوچک کرده یا به طور کامل از بین ببرد.
کورتیکواستروئیدهای بینی شامل فلوتیکازون، فلوناز آلرژی Relief، Flovent HFA، Xhance)، بودزوناید (Rhinocort)، مومتازون (Nasonex، Asmanex HFA)، تریامسینولون (Nasacort Allergy 24HR)، Beconase AQ، Qvarnaside) آلوسکو، زتونا)
کورتیکواستروئیدهای خوراکی و تزریقی. اگر کورتیکواستروئید بینی موثر نباشد، پزشک ممکن است یک کورتیکواستروئید خوراکی مانند پردنیزون را به تنهایی یا همراه با اسپری بینی تجویز کند.
از آنجایی که کورتیکواستروئیدهای خوراکی می توانند عوارض جانبی جدی ایجاد کنند، معمولاً آن ها را فقط برای یک دوره محدود مصرف می کنید.
در صورت شدید بودن پولیپ بینی ممکن است از کورتیکواستروئیدهای تزریقی استفاده شود.
دارو برای درمان پولیپ بینی و سینوزیت مزمن، اگر پولیپ بینی و سینوزیت مزمن دارید، پزشک ممکن است دارویی به نام دوپیلوماب (Dupixent) را برای درمان بیماری به شما تزریق کند. این دارو ممکن است اندازه پولیپ بینی را کاهش دهد و گرفتگی بینی را کاهش دهد.
سایر داروها، پزشک شما ممکن است داروهایی را برای درمان بیماری هایی که به تورم طولانی مدت در سینوس ها یا مجرای بینی کمک می کنند، تجویز کند. این ها ممکن است شامل آنتی هیستامین ها برای درمان آلرژی و آنتی بیوتیک ها برای درمان عفونت مزمن یا عود کننده باشد.
حساسیت زدایی به آسپرین، تحت مراقبت یک متخصص آلرژی با تجربه در زمینه حساسیت زدایی، ممکن است برای برخی از بیماران مبتلا به پولیپ بینی و حساسیت به آسپرین مفید باشد. این درمان شامل افزایش تدریجی مقدار آسپرینی است که تحت نظر پزشک در بیمارستان یا کلینیک هستید تا به بدن شما در تحمل طولانی مدت آسپرین کمک کند.
درمان پولیپ بینی با جراحی
اگر درمان دارویی پولیپ بینی را کوچک نکند یا از بین نبرد، ممکن است برای برداشتن پولیپ ها و اصلاح مشکلات سینوس ها که آن ها را مستعد التهاب و ایجاد پولیپ می کند، به جراحی آندوسکوپی نیاز داشته باشید.
در جراحی پولیپ بینی آندوسکوپی، جراح یک لوله کوچک با یک لنز بزرگ‌نمایی روشن یا دوربین کوچک (اندوسکوپ) را وارد سوراخ‌های بینی می‌کند و آن را به داخل حفره‌های سینوسی هدایت می‌کند. او از ابزارهای کوچکی برای برداشتن پولیپ ها و سایر موادی که جریان مایعات را از سینوس های شما مسدود می کنند، استفاده می کند.
جراح شما همچنین ممکن است منافذی که از سینوس ها به مجرای بینی شما منتهی می شود را بزرگ کند. جراحی آندوسکوپی معمولاً به صورت سرپایی انجام می شود.
پس از جراحی، احتمالاً از اسپری بینی کورتیکواستروئیدی برای کمک به جلوگیری از عود پولیپ بینی استفاده خواهید کرد. پزشک شما همچنین ممکن است استفاده از شستشوی آب نمک (سالین) را برای بهبود پس از جراحی توصیه کند. گاهی ممکن است فرد علاوه بر پولیپ به عمل بینی شکسته نیاز داشته باشد و هر دو عمل را با هم بخواهد انجام دهد.
درمان های بالقوه آینده
محققان در حال مطالعه نقش داروهای بیولوژیک، از جمله داروهایی که آسم شدید را درمان می کنند، در کمک به کاهش پولیپ بینی و تسکین علائم هستند. داروهای بیولوژیک با هدف قرار دادن سلول ها یا پروتئین های خاص برای کاهش تحریک و تورم کار می کنند. تحقیقات اولیه نشان می‌دهد که این داروها ممکن است برای افرادی که پولیپ‌های بینی آن ها به کورتیکواستروئیدها یا جراحی پاسخ نمی‌دهند، گزینه مناسبی باشند.
آزمایشات بالینی
مطالعات کلینیک مایو را بررسی کنید که درمان‌ها، مداخلات و آزمایش‌های جدید را به عنوان ابزاری برای پیشگیری، تشخیص، درمان یا مدیریت این بیماری آزمایش می‌کند.
آماده شدن برای ملاقات با پزشک
اگرعلائم پولیپ بینی دارید، احتمالاً با مراجعه به پزشک اولیه خود درمان را شروع می کنید. با این حال، ممکن است پزشک شما را به متخصص گوش، حلق و بینی (ENT) یا متخصص آلرژی برای آزمایش‌های تشخیصی یا درمان ارجاع دهد.
از آنجایی که قرار ملاقات ها می تواند کوتاه باشد و اغلب موارد زیادی برای بحث وجود دارد، ایده خوبی است که زودتر آماده شوید. در اینجا چند پیشنهاد وجود دارد که به شما کمک می کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید و بفهمید که از پزشک خود چه انتظاری دارید.
آنچه شما می توانید انجام دهید
از هرگونه محدودیت قبل از قرار ملاقات آگاه باشید. هنگامی که قرار ملاقات خود را تعیین می کنید، بپرسید که آیا برای انجام آزمایشات خونی باید ناشتا باشید یا برای آماده شدن برای آزمایش های تشخیصی باید کار دیگری انجام دهید.
تمام علائم خود را یادداشت کنید، حتی اگر به نظر می رسد که با بینی یا سینوس های شما ارتباطی ندارند. پزشک شما می خواهد جزئیات مربوط به زمان شروع علائم شما و اینکه آیا به نظر می رسد چیزی آن ها را بهتر یا بدتر می کند، بداند.
در صورت امکان یکی از اعضای خانواده یا دوستان خود را همراه داشته باشید. همراه داشتن یک نفر می تواند به شما کمک کند تا تمام اطلاعات ارائه شده در طول قرار خود را به خاطر بیاورید.
فهرستی از سایر شرایط پزشکی خود تهیه کنید. پزشک شما می خواهد بداند که آیا در حال حاضر برای آلرژی، آسم یا هر بیماری دیگر تحت درمان هستید یا خیر.
فهرستی از تمام داروهای خود از جمله داروهای بدون نسخه و ویتامین ها یا مکمل ها تهیه کنید. برای مراقبت های بعد از عمل بینی هم بهتر است از پزشک خود کمک و توضیح بخواهید.
سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید
از آنجایی که زمان ملاقات با پزشک محدود است، نوشتن لیستی از سوالات به شما کمک می کند تا از قرار ملاقات خود نهایت استفاده را ببرید. در صورت تمام شدن زمان، سؤالات پزشک خود را از مهم ترین تا کم اهمیت ترین فهرست کنید. اگر فکر می کنید علائم پولیپ بینی را دارید، ممکن است بخواهید برخی از سوالات زیر را بپرسید:
چه چیزی احتمالاً باعث مشکلات تنفسی و حس بویایی من و سایر مشکلات مربوط به بینی من می شود؟
به چه نوع آزمایشاتی نیاز دارم؟
بهترین اقدام چیست؟
آیا باید به متخصص مراجعه کنم؟ هزینه آن چقدر خواهد بود؟ آیا بیمه من آن را پوشش می دهد؟
به چه نوع معاینات یا مراقبت های بعدی نیاز دارم؟
اگر پولیپ بینی دارم، آیا می‌توانیم به طور موثر علت اصلی التهاب را درمان کنیم؟
من باید انتظار داشته باشم که در دراز مدت چه اتفاقی بیفتد؟
آیا علائم جدید من بر نحوه مدیریت سایر شرایط سلامتی من تأثیر می گذارد؟
آیا باید محدودیتی را رعایت کنم؟
آیا جایگزین عمومی برای دارویی که تجویز می کنید وجود دارد؟
علاوه بر سوالاتی که برای پرسیدن از پزشک خود آماده کرده اید، از پرسیدن سوالات دیگر در حین ملاقات خود دریغ نکنید.